{سحا نامه}

انصاف هم چیز خوبی است. در این 25 سال یک مراسم شایسته هم برای تجلیل از زحماتت گرفته نشد. در این 25 سال یک مستند درخور زحمات و تلاش هایت هم برای بزرگداشت شخصیتت ساخته نشد. گویی عادت کرده ایم که چیزی را از دست بدهیم و آنگاه ذکر نیکی هایش کنیم!

همگی ما انگار عادت کرده ایم که 14 خرداد را فقط برای امام فقید و عزیزمان عزا بگیریم و فراموشمان بشود که 25 سال پیش در همین روزها علاوه بر رحلت امام چه اتفاق تاریخی و سرنوشت سازی افتاد.

یادمان رفته که در همان روزها بزرگترین بار یک کشور بر دوش مردی گذاشته شد که هنوز هم که هنوز است با صلابت و اقتدار و جانانه از این مرز و بوم دفاع می کند و پرچم برافراشته ی اسلام را به دست گرفته است تا روزی به صاحب پرچم بسپارد.

آقا جان! یادمان رفته که در عین حال که رحلت جانگداز پدرمان را به هم تسلیت می گوییم، آغاز به رهبری رسیدنت را نیز گرامی بداریم از تو یادی بکنیم.

وقتی تکه های پازل انقلاب را کنار هم می چینم و حوادثی مثل کوی دانشگاه و فتنه ی 88 و یکشنبه ی سیاه را تماشا می کنم، درمی یابم که اگر حضور تو و کلام روشنگرانه ی تو نبود، شیرازه ی کشور از هم می پاشید.همانطور که که در کشورهایی مثل مصر با اندک اختلافاتی آشوب و کودتا به پا می شود.

البته به قول امام خمینی(ره) نظام ما قائم به اشخاص نیست و ما پیش و بیش از افراد با آرمان ها و قوانین پیمان بسته ایم ولی اشخاص هم باید صلاحیت داشته باشند و تو چه زیبا صلاحیتت را در نگاه داشتن قطار انقلاب بر ریل های انقلابی امام عزیز به نمایش گذاشتی.

تو آن چنان زیبا و مدبرانه کشور را رهبری کرده ای که حتی حیرت و اعتراف دشمنان را نیز برانگیخته ای،چنانکه کاندولیزا رایس، وزیر سابق امور خارجه امریکا و از تئوریسین‌های برجسته این کشور می گوید:«رهبر ایران می‌تواند نقشه‌هایی را که بهترین ذهن‌ها، با صرف بیش‌ترین بودجه‌ها، در زمانی بسیار طولانی کشیده و مجریانی ماهر اجرای آن را به عهده گرفته‌اند، با یک سخنرانی یک‌ساعته خنثی کند.»

اماما! ممنونم که هستی و امیدوارم باشی و بمانی تا این پرچم پر افتخار را به صاحب اصلی اش بسپاری.

آن مرد که پرچم سپرد به مهدی موعود/ سید علی خامنه ای خواهد بود (ان شاء الله)

سلام امام خوبی ها. سلام ای برافرازنده ی علم اسلام در مقابل کفر. درود خداوند و رسولش بر تو باد که اسلام ناب محمدی را به نیکویی احیا کردی.

اماما! از بی رمقی واژه هایم در توصیفت بگذر چون که سخن گفتن و نامه نگاشتن برای مردی که انقلابش معجزه ی قرن است و روح پر فتوحش بعد از 25  سال هنوز هم دل ها را به سوی خود جذب می کند، کار چندان ساده ای نیست.

نمی دانم از کجا باید شروع کنم، حتی نمی دانم که چه بگویم! بهتر است از روزهای آسمانی و غم انگیز پر کشیدنت بسرایم. روزهایی که قلب همه ی انسانهای آزادی خواه جهان به درد آمد و از روزی که ناگاه شوکی عظیم بر دلهای مردمان این سرزمین فرود آمد. از طرفی در ماتم تو سوگوارانه می گریستیم و از طرفی نگران دستمایه ی بزرگت یعنی انقلابمان بودیم که می ترسیدیم شیرازه اش از هم بپاشد.

ولی به تو و آینده نگری ها و دوراندیشی هایت ایمان داشتیم. تو همانی بودی که دو ماه قبل از پر کشیدنت در نامه ای شیخ حسینعلی منتظری را از قائم مقامی رهبری عزل کردی و در این نامه جملاتی نوشتی که آتش به جانمان زد:«از خدا می‌خواهم که به پدر پیر مردم عزیز ایران صبر و تحمل عطا فرماید و او را بخشیده و از این دنیا ببرد تا طعم تلخ خیانت دوستان را بیش از این نچشد.»

 بعدها معلوم شد که تو چه نیک می دانستی چه زمانی به معبودت می رسی و از طرفی چه به موقع جلوی مشکلات سیاسی آینده ی کشور را با همین نامه گرفتی.

آری! تو می دانستی که سیدعلی می شود ناخدای باخدای کشتی انقلاب وگرنه با دلی آرام و قلبی مطمئن نمی رفتی.

اماما! در این 25 سال انقلابمان فراز و نشیب و ریزش و رویش زیاد داشته است ولی فرزند خلفت آنچنان ماهرانه این کشتی را هدایت کرده که هنوز که هنوز است، کشورمان لبریز از همان شور انقلابی است که در دل هایمان نهادی

او آنچنان کشتی انقلاب را از فتنه های عظیم و موج های سهمگین به سلامت بیرون آورده است که حتی دشمنان را به حیرت انداخته است چنانکه کاندولیزا رایس، وزیر سابق امور خارجه امریکا و از تئوریسین‌های برجسته این کشور می گوید:«رهبر ایران می‌تواند نقشه‌هایی را که بهترین ذهن‌ها، با صرف بیش‌ترین بودجه‌ها، در زمانی بسیار طولانی کشیده و مجریانی ماهر اجرای آن را به عهده گرفته‌اند، با یک سخنرانی یک‌ساعته خنثی کند.»

این ها را گفتم که بدانی قطار انقلابت هنوز بر ریل های استوار اسلام در حال حرکت است.

در آخر هم یک تشکر ساده و صمیمی دارم:

اماما! ممنون که رهبر انقلابمان شدی!!!

برخی که از مواجهه ی فکری و منطقی با حزب اللهی ها عاجزند، می گویند:

«رهبرتان علیل است، رهبرتان نمی تواند کارهای روزمره اش را با یک دست انجام دهد.»

ولی آن ها خودشان هم خوب می دانند که

با همین دست هاست که کاخ های مستکبران عالم به لرزه در می آید.

روز جانباز بر رهبر عظیم الشأن کشورم و همه ی جانبازان سرفراز میهنم مبارک باد!!!

این روزها با برخی از حزب اللهی ها که در مورد مشکلات اجتماعی و فرهنگی و... حرف میزنی، می گویند خب ان شاء الله امام زمان ظهور می کند و این شرایط درست می شود.

بعد می گویم: اگر ما تفکرمان اینطور است که باید امام زمان بیاید تا همه ی مشکلاتمان رفع شود، اصلا چرا انقلاب کردیم؟

بعد می گویند: تو چرا دین را به سیاست ربط می دهی؟!

گویی هنوز نفهمیده اند که سیاست ما همان دیانت ماست...

برای خیلی هایمان ظهور شده است یک مسئله ی فانتری، یک رؤیایی که گویی هرگز به وقوع نمی پیوندد. ولی هر لحظه ممکن است اتفاق بیفتد.

ممکن است هنگام اذان ظهر همین امروز نوای «انا القائم من آل محمّد (صلی الله علیه وآله وسلم)» طنین انداز شود.

من و تو چقدر آماده ایم؟ 

اصلا وقتی این صدا را شنیدیم، چه می کنیم؟

یادمان نرود که امام زمان ممکن است هر لحظه ظهور کند. نکند جا بمانیم...

امام خامنه ای در دیدار به مناسبت عید مبعث:

امروز عده‌ای در آفریقا بخاطر مسلمان بودن مورد ظلم قرار میگیرند و عده ای به اسم اسلام دختران مردم را می دزدند. این برای این است که پیام اسلام درست جا نیفتاده است.

دستگاه‌های استکباری برای آنکه مشکلاتشان را پوشیده نگه دارند، در میان مسلمانان اختلاف بوجود می آورند و شیعه هراسی و ایران هراسی می کنند تا رژیم صهیونیستی را حفظ کنند.

چرا عده ای نمی فهمند هدف دشمنان از شیعه هراسی و ایران هراسی چیست؟ مسلمانان را به اختلاف سرگرم می کنند تا رژیم صهیونیستی بر مشکلاتش فائق آید

دزفول یعنی شهری که زنانش شب و روز در خانه چادر به سر داشتند

تا اگر موشکی به خانه شان خورد و شهید شدند، پیکرشان با حجاب از زیر آوار درآورده شود.

روزمقاومت و پایداری، روز دزفول قهرمان گرامی باد...!

 آرمیتا نقاشی‌اش را که به آقا هدیه داد هیچ، بادام زمینی‌هایش را که با آقا قسمت کرد، بماند؛ بعد ِ تعریف آقا از موهای بلند آرمیتا، موهایش را هم کوتاه نمی‌کند که به قول خودش آقا ناراحت نشود!

حالا همه‌ی اینها هم که بماند، آرمیتا رفته منزل آقا و آقا را به قول خودش با دمپایی و بی‌عبا دیده و از آقا عروسک هدیه گرفته و حتی با مرغ و خروس‌های خانه‌ی ایشان هم بازی کرده و بعد ِ نیم ساعت با نارضایتی، رهبر را ترک کرده و حالا هم منتظر است آقا را دعوت کند و برای آقا  قورمه سبزی بپزند و…

آرمیتا در لحظه‌ی اول ورود به منزل آقا، ایشان را با لفظ "بابا" خطاب می‌کند و بعدتر که مادرش خندید که آرمیتا، دیدی اشتباه آقا رو گفتی بابا؟

آرمیتا با یقین گفت که "خب بابای همه‌ست دیگه" و آن وقت من و تو هنوز معطلیم رهبرمان را چه بنامیم...

آقاجان! روزت مبارک باشد، ان شاء الله تا هنگام ظهور ولی عصر(عج) زنده و پاینده باشی و این انقلاب را به صاحب اصلی اش بسپاری. 

اماما! امام زمانمان که در غیبت است و ما هم که نمی توانیم روی خورشید مانندش را از نزدیک ببینیم.فقط امیدوارم روزی که می آید، باشم و روی زیبایش را نظاره کنم.اما در این روزها من فقط دل خوش کرده ام به روی ماه تو.امید که بتوانم آن را هم از نزدیک ببینم.

البته نگران نباش آقا. من اینگونه نیستم که "فقط" مشتاق دیدار تو و امام زمان باشم. من در درجه ی اول مشتاق کلامتان و پیرو بیانتان هستم.دیدن خوب است.ولی کوفیان هم امامشان را دیدند و به رویش شمشیر کشیدند.امید که ما منتظرانی از جنس کوفیان نباشیم.

در آخر هم باید بگویم: خیلی دوستت دارم پدرم...!

مدیران انتقاد ناپذیر ، تنها راه به سمت خدا در رسانه ملی را بستند!

بدین وسیله مراتب اعتراض خود به عملکرد مدیران صدا و سیما و به خصوص نحوه برخورد ناصحیح با عوامل زحمت کش برنامه ارزشمند سمت خدا که باعث تعطیلی این برنامه و کناره گیری عوامل متدین و محبوب و به خصوص کارشناسان گرانقدرش شده است را اعلام می داریم. 

امیدواریم مدیران مربوطه برگ سیاهی در کارنامه خود درج نکنند و با بی تدبیری خود تیشه به ریشه یکی از بهترین ، سودمندترین و محبوب ترین برنامه های مذهبی تاریخ صدا و سیمای انقلاب اسلامی ایران نزنند. 

از سوی کابران شبکه ی اجتماعی افسران جنگ نرم

امضاء: سرباز ولایت