سفارش تبلیغ
صبا ویژن

/طبق معمول جا مانده ام.../

گاهِ غریبی است...

حال و هوای اربعین حکمفرماست و جاذبه ی مغناطیس حسینی دل ها و جان ها را بسوی خود می کشد.

امام حسین(ع) امام خوبی هاست ولی امام فقط خوب ها نیست. چه بسیار گنهکاران و خطاپیشگانی که عشق به اباعبدالله(ع) و راه مقدسش، دل هایشان را متلاطم و متحول کرده است...

نمی توانم عمق و ژرفای این جاذبه و شور و شعور را در قالب واژگان و جملاتی نارسا بگنجانم...

مثل سالهای گذشته، جامانده ای از قافله ی عاشقان حسینی هستم که در آستانه ی اربعین بسوی سرمنزل عشق و هیجان الهی راه می پیمایند...

امید که توفیق معرفت و زیارت اباعبدالله الحسین(ع) نصیب تمام دلباختگان و دلسوختگان خاندان اهل بیت(ع) گردد ان شاء الله...

گویی آسمان بغض کرده و زمین تشنه ی بارشی از جنس عشق به آل الله است...

گاهِ غریبی است... کاش باران بیاید...!

http://www.adyannet.com/sites/default/files/media/image/islam/n00178709_b.jpg



برچسب‌ها: کربلا | عزاداری
[ شنبه 96/8/20 ] [ 2:20 عصر ] [ سید حجت الله انوشه ]

/سخاوت تشنه...(قسمت دوم)/

یا حسین تو را آموخته ایم. دردل تو را اندوخته ایم. همه ی عمر تشنگی تو را سوخته ایم و در خنده و گریه، اندوه و شادی، افتادن و برخاستن، سپیده دم مژه گشودن و آخرین لحظه های هم آغوشی پلک ها، نام زیبای تو را زیسته ایم...

باز این چه شورش است که در خلق عالم است ...

آیا در آخرین دم و بازدم، در تنهایی شفاف مرگ، با تو دهشت و وحشت تنهایی را خواهیم شکست؟ آیا تو می آیی و بر دیدگان بسته مان دیده می گشایی؟؟؟

آیا آفتاب محبّت خود را بر سایه ی سنگین غربت ما می گشایی؟؟؟

آیا در رگ هایی که عصای دست خون نیستند تا حیات را در اندام ها بدوانند، تو عصای دست هستی رنگ باخته مان خواهی شد؟؟؟

ای ذبیح عزیز! ای حلقوم تراوا! ای حنجره خنجر کشیده!

در هنگامه ای که حنجره هایمان را توان تراویدن نیست و حفره های عمیق زخم هایمان را مرهمی نیست و گودال سینه مان را نسیم نوازش ضربانی پر نمی کند، دستگیر قلبمان باش.

ای صبر عجیب! 

فرشتگان را صبوری عجیب تو به حیرت افکند ونیزه، ترجمان آیات عجیب عظمت تو بود... دستمان بگیر تا شتاب های گیج به دامچاله های شرارت و شقاوتمان نیفکند.

درکمان بخش تا عظمت تو را دریابیم... سمت نگاه ما را به وسعت بی مرز خویش بچرخان و سوی چشم هایمان را به آفاق فهم و معرفت خویش برسان.

ای کریم! ای سخاوت تشنه!

همه ی ابرها با نام تو باروز می شوند. همه ی گل ها در دم شکفتن، نام تو را تلاوت می کشد. ای رونق عاشقی! ای روح همه ی محبت ها و شیفتگی ها!

تو را داریم، تو نیز ما را باش تا با تو لذت و حلاوت حیات را دریابیم... ما را باش که بی تو مرگ و سیاهی و زشتی، گستره ی زندگی مان را در هم خواهد نوردید... ما را باش، که بی تو خوبی و زیبایی و زندگی را نخواهیم یافت...

کربلا- 23 آبانماه 1380 کنار حرم


برگرفته از کتاب سیب و عطش(نثر عاشورایی) نوشته ی دکتر محمدرضا سنگری

 



برچسب‌ها: حماسه ها | شهدا | امام مهدی(عج) | کربلا | شمر | دکتر سنگری | عزاداری | حضرت عباس | نامه به معصومین
[ سه شنبه 95/7/20 ] [ 4:27 عصر ] [ سید حجت الله انوشه ]

/سخاوت تشنه...(قسمت اول)/

ای روشنای شگفت همیشه شعله ور!

با تو، کدام جاده ی دور هراس خیز، روشن و پیمودنی نمی شود؟

حضور تو یعنی همراهی با همه ی خورشیدها، نشاندن همه ی ستاره ها بر پیشانی رفتن که تو مصباح هدایتی و بی تو هیچ جاده ای به فرجام خویش نمی رسد...

ای لنگرگاه دل های طوفان زده، امین و امان کشتی نشستگان! 

با تو کدام طوفان، گستاخی برآشفتن آرامش دریانوردان دارد؟ کدام موج عصیانگر، حریم کشتی ها را خواهد شکست؟ با تو، ساحل همین نزدیکی است و ژرف ترین اقیانوس هول، پایاب و آرام و رام...

با تو گرداب ها ، بهانه ی رسیدن به مقصد می شوند و خیزاب ها تکیه گاه صبورلنگر انداختن در سواحل رستگاری، تو سفینه ی نجاتی و با تو، همه ی آب های سرکش فرمان می پذیرند و به ساحل می رسانند...

هوای حرم ... هوای حسین ...

دل ربای از دل گره گشا!

قافله قافله دل می ربایی و گره گره قلب ها را می گشایی، همان گونه که چشم ها با تو عقده می گشایند و همه ی ابرها در سرزمین عطشناک تو می بارند...

چه محبوب و شیرین و شوربخش و هوش ربایی!

ای همه ی ما، همه ی ایمان، همه ی عشق، همه ی خدا. از آن روز که گره رگ های تشنه را گشودی و در قساوت تیغ، آیه آیه شکفتن خواندی و قطره قطره، دریا آفریدی تا به امروز، کدام دل روشن، شیفته ی تو نیست؟

ای محبوب قلب ها! خون در قلب ها به شوق تو می دود و راه پیچاپیچ سیاه رگ ها را به امید روشنایی زلال، طی می کند...

ای کربلای تو قلب بی تاب زمین!

تابش هرچه ستاره و خورشید به شوق زیارت زمین توست. قلب همه ی ستاره ها برای تو می تپد، نبض همه ی ستاره ها، نجوای آرام نام توست...

گفته اند هر که خدا را دوست بدارد، پرتوی از عشق تو را به آن می بخشد... دل، بی تو پاره سنگی است که آرامش سینه را برمی آشوبد و صخره ی عبوسی است که عرصه را بر سینه تنگ می کند...

بی تو هر که باشد، عاشقی نمی داند و شکوه شیفتگی را تجربه نمی کند...

کربلا- 23 آبانماه 1380 کنار حرم


برگرفته از کتاب سیب و عطش(نثر عاشورایی) نوشته ی دکتر محمدرضا سنگری

 



برچسب‌ها: حماسه ها | شهدا | امام مهدی(عج) | کربلا | شمر | دکتر سنگری | عزاداری | حضرت عباس | نامه به معصومین
[ دوشنبه 95/7/19 ] [ 11:7 صبح ] [ سید حجت الله انوشه ]

/با زمین تفتیده ی طف...(قسمت دوم)/

ای تشنه ی غریب!

فهم تو غریب است؛ کشف رازهای تو دشوار... هرچه نزدیک تر می شویم، دورتر می  شوی. هرچه تو را می فهمیم، رازی تازه تر می گشایی و جلوه ای اندیشه سوز تر می نمایی...

هرکس کتاب تو را ورق زد، در نخستین سطر تو، در خود شکست و هزار هزار اندیشه ی پیشینش از هم گسست...

مثل کتاب خدا که از آغاز، راز «الم» را بر شانه های ناتوان فهم قاریان می نشاند، تو نیز در نخستین صفحه، در سطر آغازین و حتی در اولین واژه، بهت و حیرت می بخشی و نگاه عقل را در سرگردانی فهمیدن رها می کنی...

چگونه تو را بفهمیم که بیست و چهار هزار سال پیش از ولادت کعبه، خداوند تو را آفرید و خاک تو را بر خاک کعبه برتری بخشید تا نماز را به سوی کعبه بخوانیم اما سر بر تو بگذاریم وخوب ترین و زیباترین بخش نماز را با تو بگذرانیم...

عجیب است! عبادت خدا با تو قُرب و منزلت می یابد، خاک تو شفاست... یا مَنْ اِسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکرُهُ شِفآءٌ...!

پرچم ارباب ما از همه بالاتر است ...

ای کعبه ی همیشه ی دلشدگان؛ قبله ی قلب های عاشق!

گفته اند روزی که پرده های غیبت بسوزد و زمین  پس از قرن ها هجرت خورشید، حضور آفتاب را حس کند، مقصد آفتاب، خاک توست...

آفتاب برای انتقام تو بر می خیزد و اگر تو مقصد آفتاب باشی و  آفتاب از کعبه رو سوی تو کند، آیا تو قبله نخواهی شد؟ آیا قبله عوض نمی شود؟

می دانیم آن روز قبله نیز می چرخد و تو طواف گاه جهان می شوی...

ما منتظر تغییر قبله ایم...!


برگرفته از کتاب سیب و عطش(نثر عاشورایی) نوشته ی دکتر محمدرضا سنگری



برچسب‌ها: حماسه ها | شهدا | امام مهدی(عج) | کربلا | شمر | دکتر سنگری | عزاداری | حضرت عباس
[ پنج شنبه 95/7/15 ] [ 9:33 صبح ] [ سید حجت الله انوشه ]

/با زمین تفتیده ی طف...(قسمت اول)/

بی تو آب حرمت نداشت. عطش آبروی عاشقان نبود و خاک، این همه شوکت و اعتبار نمی یافت. ای بلاخیز ترین زمین!

بعد از تو به آزمون های دشوار سر نهادن، حیثیت اولیا شد و در خون و عطش ایستادن، رسم شکیبایان پارسا. اگر این خاک نبود، هستی چه خاکی بر سر می کرد؟؟! اگر خدا تو را برای حسین انتخاب نمی کرد، هیچ عاشقی زمین را برای زیستن نمی گزید.

کربلا، ای تاریخ عشق، جغرافیای ایمان!

ای زینت دوش نبی ، روی زمین جای تو نیست ...

کدام تلاوت عاشقانه است که وامدار زمزمه های شبانگاه شگفت عاشورای تو نباشد؟

کدام طراوت بهارانه است که از بهشت تو وام نگرفته باشد؟

ای زخمی مظلوم!

یاد تو التیام زخم هاست. مرور تو، آیینه ی شکسته ی خداست که در آن زیبایی تکثیر شده است. مرور آیین خداست که در هیچ جای خاک این همه زیبا و تمام جلوه نیافته است.

ای خاک تشنه ی سیراب، ای اقیانوس تشنه ی مواج!

هرکس به تو رسید، تشنه شد. هرکه تشنگی از تو یافت، در جانش همه ی دریاها جاری شد. هرکس تو را فهمید، از فهم کهکشان های دور آبی و شیری بی نیاز شد.

آشنایی با تو، آشنایی زدایی است. آشنایی با تو، دانش سوزی و عشق آموزی است. مهر تو، گرمای هر روزی و شیوه ی جان افروزی است.

ما را به جرعه ای از معرفت خویش بنواز...


برگرفته از کتاب سیب و عطش(نثر عاشورایی) نوشته ی دکتر محمدرضا سنگری



برچسب‌ها: حماسه ها | شهدا | امام مهدی(عج) | کربلا | شمر | دکتر سنگری | عزاداری | حضرت عباس
[ چهارشنبه 95/7/14 ] [ 11:0 صبح ] [ سید حجت الله انوشه ]

/قصه ی عشق است عاشورا.../

قصه ی غریبی است کربلا که هربار می خوانی اش، تازه تر و داغ خیزتر است...

روایت شگفتی است که تنها با گوش های عطش باید شنید و با گونه های خیس و لبان ترک بسته بازگفت...

http://nmedia.afs-cdn.ir/v1/image/CrWijMnVaT0MbROUVwSwXg17r0-9Uw8EW-BIosrI2c2s_EcwG0xUTA/s/w535/

قصه ی عشق است عاشورا؛ نامکرر و تازه و تر و شورانگیز که هر بار می شنوی، پنجره ای تازه به تماشای انسان –انسان آرمانی و آسمانی- می گشاید و پلک ها را به ضیافت آفاقی آبی تر می خواند... این مرثیه ی حماسه گون، قصه ی سیب و عطش است؛ آمیزه ی نجابت سیب و صلابت عطش...

هیچکس نیست که فصلی از این کتاب بخواند و همه ی فصول جان را به چهار فصل این حادثه نسپارد... کربلا خواندنی ترین کتاب تاریخ است؛ بارورترین فصل هستی انسان و شگفت ترین حادثه ای که زیر این آسمان آبی، سرخ و بشکوه، اتفاق افتاده است...

کربلا، عصاره ی همه ی زیبایی ها و عظمت هاست... چه می طلبیم که در کربلا نباشد؛ عشق، ایمان، خدا، انسان، لبخند، اشک، قرآن، زمین، آسمان، آیینه، آفتاب، آب، مهتاب و...؟

این جا که می رسی، فراوانی ایمان است، بی شمار ایثار و فداکاری و شور...

اینجا تقدیر انسان رقم خورده است و سرنوشت خوبی... هرچه گم شده داریم، در کربلا بیابیم و هرچه یافته، در اینجا گم کنیم که خدا پیش از کعبه، کربلا را ساخته و پیش از آسمان، حسین...

هر که خدا و خوبی می خواهد، از کربلا ناگزیر است... هرکه زیباترین روز خدا را می خواهد، عاشورای حسین را باید ادراک کند...


برگرفته از مقدمه ی کتاب سیب و عطش(نثر عاشورایی) نوشته ی دکتر محمدرضا سنگری 



برچسب‌ها: امام مهدی(عج) | کربلا | شهدا | حماسه ها | دکتر سنگری | شمر | عزاداری | حضرت عباس
[ دوشنبه 95/7/12 ] [ 7:43 صبح ] [ سید حجت الله انوشه ]

/کاذب شیرازی عالم است اما.../

پیرامون یکی از لینک های گذشته ام در شبکه اجتماعی افسران، که آقای صادق شیرازی را کاذب شیرازی خوانده بودم، تصمیم گرفتم روشنگری هرچند مختصر ولی مفیدی پیرامون این شخص و فرقه ی ضاله اش در وبلاگ پاسدار و عاشق ولایت ارائه کنم.

افسران - /او عالم است اما.../

در ابتدا از همه ی دوستانی که در مورد این شخص لینک یا نظر می گذارند، خواهش می کنم در مورد ایشان و جریان انحرافی اش تحقیق کنند. برای نمونه بنده پایگاه خبری تحلیلی فتن را معرفی کنم که حاوی مطالب بسیار آگاهی بخش پیرامون پیشینه و فعالیت های خاندان شیرازی هاست.

من خودم به شخصه آنقدر درباره ی این جریان و رهبرش تحقیق کرده ام که به جرئت می توانم بگویم نفاق و تضاد از سرتاسر تفکر این فرقه می بارد.

بله، درست است من هم قبول دارم که شخص صادق شیرازی از نظر فقهی و اجتهادی در سطح نسبتا بالایی قرار دارد. کلامش هم به دل می نشیند. اما هیچ یک از خصوصیات مذکور سبب تایید یک شخص نمی شود. بلکه اصل عملکرد و بازخورد رفتارهای این جریان است که به مواردی از آنها اشاره می کنم:

1-صادق شیرازی هیچگاه و در هیچ یک از سخنرانی های خود از نظام مقدس جمهوری اسلامی حمایت نکرده است و حتی برادر او در یک کلیپ رسمی با مقایسه ی امام خامنه ای با ابولهب و صدام نتیجه گرفت که (العیاذ بالله) خطر امام خامنه ای برای اسلام بیشتر از آن دو نفر است و علنا ایشان را لعن کرد! و حتی خود صادق شیرازی در یکی از سخنرانی های خود از اعدام منافقین در اوایل انقلاب ابراز نارضایتی کرد و گفت اسلام دستور نمی دهد که منافق را باید کشت!

2- مهم ترین خرده ای که بر این فرقه ی ضاله وارد است، فراهم آوردن فضای توهین به مقدسات اهل سنت توسط عوامل مزدور این گروه است که برگزاری مراسم جشن در روز درگذشت خلیفه ی دوم در انگلیس توسط یاسرالحبیب(شخص مورد تایید و حمایت صادق شیرازی) و همچنین انتشار کتاب شرم انگیز «عایشة الفاحشه» توسط شخص مذکور، کوچکترین نمونه های آن است که مخل وحدت اسلامی بوده و هست.

3- یکی دیگر از موارد سوال برانگیز درباره ی فعالیت این خاندان، موجب شدن فتاوای شخص صادق شیرازی برای وهن مذهب تشیع است که بارز ترین نمونه ی آن حکم به استحباب مؤکد قمه زنی(!) است. از آنجایی که متاسفانه مقلدین این مرجع کم نیستند، هر ساله با سخنرانی های آتشین مزدوران شیرازی افراد بیشتری برای خودزنی و قمه زدن به سمت خیابان ها لشکر می کشند و چهره ی زشت و ناروایی از تشیع به جهان می نمایانند.


اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک



برچسب‌ها: حرف حساب | انقلاب | امام خامنه ای | امام مهدی(عج) | کربلا | شهدا | امام خمینی | عزاداری | وهابیت | مراجع عظام تقلید
[ چهارشنبه 93/9/19 ] [ 9:9 عصر ] [ سید حجت الله انوشه ]

/نامه ای به خورشید 2/

چقدر ما بی معرفتیم. تمام محرم و صفر را برایت عزا می گیریم.برایت سینه و زنجیر می زنیم و شاید اشکی می ریزیم. ولی وقتی حرف از شخصیتت و هدفت می شود، کم می آوریم و دهانمان بسته می شود. چون از تو فقط ادعایت را داریم و دیگر هیچ.

بزرگی می گفت: زندگی تو حدود 57سال است و کل جریان کربلا (حرکت خودت و خاندانت از مدینه تا روز عاشورا) نزدیک به 200 روز. ما از کل زندگی تو فقط کربلایش را یاد می گیریم. آن هم نه همه اش را از آن 200 روز فقط 8روزش(دوم تا دهم محرم) و اکثرا از آن 8 روز فقط 8 ساعت روز عاشورا و برخی هم که کلا از عاشورا 8 دقیقه(شهادتت) را یاد می گیریم.

او می گفت این برخورد ما با زندگی امامی است که خیلی ادعایش را داریم.

راست می گوید اماما. اگر از ما بپرسند براستی چرا امام حسین(ع) قیام کرد؟ یا چرا زن و بچه ها را با خودش به میدان جنگ برد؟  خیلی هایمان کم می آوریم. چون فقط نسبت به تو شور داریم نه شعور.

جریان های تاریخی هیچگاه از بین نمی روند. ظلم به تو و اهل بیتت هم هنوز از بین نرفته است. ولی این بار علاوه بر دشمنان و جبهه ی باطل، خود ما شیعیانت هم داریم به تو ظلم می کنیم. به جای آن که خودمان را بیشتر با عاشورا آشنا کنیم، فقط مدهای جدید لباس مشکی و شیوه های جدید زنجیر زنی و نوحه خوانی را فرا می گیریم و آن وقت باد به غبغبمان می اندازیم که بله ما شیعه ی امام حسنییم!

به جای آن که دو نفر را هم حسینی کنیم و جاذبه داشته باشیم، مدام باعث تنفر دیگران از صراط مستقیم می شویم  و با تحجر و مقدس نمایی دافعه مان را شدت می بخشیم.

از کارهایی که باعث وهن تشیع و توهین به تو و اهل بیتت می شود، فرو گذار نمی کنیم و به پشتوانه ی حرف مشتی اسلام شناس نمای مزدور با قمه به جان سر و صورت خودمان می افتیم تا آنهایی که شناختی از اسلام ندارند، بگویند: اینها شیعیان حسین اند که این گونه خودزنی می کنند؟؟؟ پس حسین هم...

اماما! من شرمنده ام. من به جای همه ی کسانی که باعث بد جلوه دادن تو و راه مقدست می شوند، شرمنده ام. من به جای همه ی آنهایی که بدون هیچ شعور و درکی از هدفت، قمه به دست می گیرند و خودزنی می کنند، از تو پوزش می خواهم.

نمی خواهم بگویم خودم بی عیبم. اگر بخواهی همین الآن می توانم یک لیست صد صفحه ای از گناهانم را برایت ردیف کنم . گرچه که تو بهتر از خودم بر آنها واقف و آگاهی.

آقای مهربانم! ببخشید که در روز تولدت دلت را آزردم. ولی پدرت گفت: حقیقت را بگویید هر چند که خوشایند شما نباشد. این حرفهایی را هم که من زدم، برای اصلاح خودم و خوانندگان مطلبم بود.

ان شاء الله که مفید و موثر واقع گردد.

سلامم را به پدر، مادر، برادران، خواهران و پدربزرگ عزیزت برسان.

تولدت را از صمیم قلب تبریک می گویم!!

افسران - ولادت امام حسین(ع)

در همین رابطه بخوانید: نامه ای به خورشید



برچسب‌ها: نامه به معصومین | کربلا | دکتر سنگری | حرف حساب | قمه زنی | عزاداری
[ یکشنبه 93/3/11 ] [ 10:7 عصر ] [ سید حجت الله انوشه ]

/پاسخ به یک سوال مهم/

سوال: عریان کردن بدن و لخت شدن به هنگام سینه زنی و عزاداری برای حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام از نظر شرعی چه حکمی دارد؟ لطفاً توضیح دهید.

پاسخ

آیت‌الله مکارم شیرازی: «احتیاط آن است که عزاداران حسینی لخت نشوند عریان نشوند؛ آیا فردی در مجلس ترحیم پدرش اگر لخت شود این جزء آداب عزاداری است؟! برادران بر لخت شدن اصرار نداشته باشند. اما برای عزاداری می‌توان مقداری از سینه را باز گذاشت. سابقا پیراهن‌هایی بود که قسمتی از آن دکمه می‌شد و جلوی سینه را باز می‌کردند و لخت هم نمی‌شدند که بدن نما باشد. با این کار دشمنان هم نمی‌توانند سرزنش کنند.»


امام سید علی خامنه ای: حجت‌الاسلام فلاح زاده نماینده پاسخ به احکام مقام معظم رهبری در جواب به این استفتاء گفت: «به نظر حضرت آقا در مجالس عزاداری هرکاری که سبب شود دشمنان از این کار ما علیه مکتب تشیع یا شیعیان سوء استفاده کنند و سبب تفرقه بین مسلمانان باشد، حرام است و باید پرهیز کرد.»

در همین رابطه بخوانید: http://sayberi174.persianblog.ir/post/1446

نظر شما چیست؟



برچسب‌ها: امام خامنه ای | کربلا | عزاداری
[ چهارشنبه 92/8/22 ] [ 3:25 عصر ] [ سید حجت الله انوشه ]