🇮🇷سحا نامه🇮🇷

چه غریبانه قدم میزدی آقا ..

میان رفیق هایی که رفتند...

و حالا تو مانده ای و نارفیق هایی که هریک سهمی در سپید کردن موهایت دارند...

پ.ن: در یکی از پست های قبلی ام از یک صفت برای بهتر بیان شدن منظورم استفاده کردم.

متاسفانه اتفاقا این صفت نام یک سایت مبتذل جنسی از کار در آمد و همین الآن متوجه این موضوع و درستی یک از نظرات خوانندگان شدم.

بنده نه قصد دوپهلو حرف زدن داشتم و نه قصد تشویق شما به گناه.

یک تشابه لفظی بود.

پوزش میخواهم از آنهایی که متوجه این مسئله شدند.

مطلب موردنظر تصحیح شد.

نماز جمعه تاریخی رهبر انقلاب چگونه پس از 4 سال معنا شد؟

بقای مردمسالاری در ایران؛ مدیون آیت‌الله خامنه‌ای/ قاهره امروز؛سرنوشت تهران بود اگربدعت‌های‎غیرقانونی 88 پذیرفته می‌شد

 «بنده زیر بار بدعت‌های غیرقانونی نخواهم رفت.» حدود چهار سال زمان لازم بود تا این جمله رهبر انقلاب که در نماز جمعه تاریخی 29 خرداد 88 بیان کردند، معنای اصلی خود را بروز دهد و همگان متوجه شوند حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، چه خطر بزرگی را از سر ایران عزیز دفع کرده است... 

این روزهای میدان «التحریر» قاهره، در میدان «آزادی» تهران هم به وقوع می‌پیوست اگر رهبر انقلاب برای تامین نظر چند نفر از فعالان سیاسی کشور و برخی نامزدهای انتخاباتی، «قانون» رسمی کشور را نادیده می‌گرفت و فصل الخطابی به نام صندوق رای را به اردوکشی خیابانی تقلیل می‌داد.

امروز اگر بعد از شنیدن اخبار با خود بینیشیم، می فهمیم که وجود رهبر برای یک انقلاب و یک کشور چه مقدار ضرورت و اهمیت دارد.

مردم مصر هنوز یک سال از انقلابشان نگذشته، علم مخالفت و اعتراض برافراشته اند و خواستار کناره گیری رییس جمهور منتخبشان هستند.

به نظر من دلیل اصلی بی ثباتی و آشوب در مصر عدم وجود رهبر و راهنماست.

انقلاب مردم مصر هم مثل انقلاب ایران بود.

انقلاب ایران بعد از 34سال همچنان با قدرت ایستاده است.

ولی انقلاب مردم مصر به یک سال نکشیده، در آستانه تجزیه و آشوب است.

فرق این دو انقلاب، وجود رهبر است.

انقلاب ایران رهبر داشت.

انقلاب مصر رهبر نداشت.

اگر رهبری چون امام خمینی وجود نداشت، اولا انقلابی شکل نمی گرفت و دوما اگر شکل می گرفت، با کوچکترین نابسامانی، از هم می پاشید.

وجود رهبر عادل و آگاه برای حفظ و بقای جامعه لازم است.

مثلا فرض کنید که این انقلاب بدون رهبر بود، قائله ی بنی صدر توسط چه کسی فیصله می یافت؟

یا در زمان خودمان، حرف آخر را در خصوص یکشنبه سیاه چه کسی می زد؟

و هزاران مثال و شاهد دیگر که همه حاکی بر اهمیت و ضرورت حضور رهبر در جامعه است.

این نظرات من بود، شما اگر نظر دیگری دارید، بفرمایید.

حتی نامرد ها نگذاشتند برای انقلاب دو دست بماند...

اما هنوز یک دست هست ...

تا کور شود هر آن که نتواند دید ...

یادش بخیر آن روزها...

برای یاد از دکتر سید محمد حسین بهشتی یک جمله از ایشان کافی است:

ما شیفتگان خدمتیم، نه تشنگان قدرت...

روحش شاد و راهش پر رهرو باد...

در جاده انقلاب روی یکی از تابلو ها نوشته شده بود:

جاده لغزنده است 

دشمنان مشغول کارند 

با احتیاط برانید

سبقت ممنوع 

دیر رسیدن به پست و مقام بهتر از هرگز نرسیدن به امام است

حداکثر سرعت بیشتر از ولی فقیه نباشد

اگر پشتیبان ولایت فقیه نیستید لااقل کمربند دشمن را نبندید

با دنده لج حرکت نکنید

تذکر مهم: این جاده مجهز به دوربین است. دوربین ها را شهدا و امامشان چک می کنند.

رهبری: پیش از انقلاب، نظام حاکم بر کشور، یک نظام اسلام‌ستیزِ عمقى بود. آنها با ظواهر خیلى کارى نداشتند، اما از لحاظ عمق، حقیقتاً دنبالِ زدن ریشه‌هاى ایمان اسلامى مردم بودند. در این زمینه هم مثالها، شواهد، خاطره‌ها، فراوان در ذهن بنده هست، که مجال نیست عرض کنم. انقلاب آمد درست صد و هشتاد درجه نقطه‌ى مقابل آنها، اسلام را محور اداره‌ى کشور قرار داد؛ محور مدیریت قرار داد؛ احکام و قوانین اسلامى، معیار و ملاک رد و قبول قوانین کشور و معیار عمل مجریان کشور است.
یکی از موانع بزرگی که سر راه حکومت پهلوی و شخص شاه برای اجرای فرامین آمریکا وجود داشت، وجود تعالیم مقدس اسلام بود. به همین دلیل شاه و قبل از او رضاخان سعی کردند تا چهره ی اسلام و مبلغان اسلام را در بین مردم تضعیف کنند و اسلام را به یک مذهب تشریفاتی و در سطح فردی تنزل دهند. از جمله کارهای مهمی که در زمان حکومت پهلوی اول در این باره انجام گرفت، فرمان کشف حجاب و ممنوعیت پوشیدن لباس روحانیت برای روحانیون و ممنوعیت برقراری مراسمات دسته جمعی عزاداری بود. اگر نگاهی به تاریخ بیندازیم، می بینیم که رضاخان در ابتدای حضورش در میدان سیاست، خود را فردی بسیار مذهبی و مقید به اسلام نشان می داد... در مراسم عزاداری سالار شهیدان شرکت می کرد و گل به سر می مالید و آنچنان خود را مقید به اسلام نشان می داد که گویی مردم باور کرده بودند که رضاخان فردی مذهبی است. اما این شرایط دیری نپایید و رضاخان پس از رسیدن به قدرت و پس از آن دیدار با مصطفی کمال آتاتورک رییس جمهور ترکیه، تغییر عقیده داد. رضا خان پس از سفر به ترکیه ودیدن زنان بی حجابی که با آزادی، عبور و مرور می کردند، به وجد آمد و پس از بازگشت به ایران در قدم اول، درباریان و همسران و دخترانش را از داشتن حجاب منع کرد و سپس فرمان ننگین کشف حجاب را صادر کرد و مأموران را مأمور کرد تا چادر از سر زنان بکشند و خدا می داند که در آن روزها، چه هتک حرمتها که نشد....
و اما در زمان پهلوی دوم، شاه با ملایمت بیشتری به تخریب چهره اسلام پرداخت و سعی کرد با کارهای ناملموس چهره اسلام را عوض کند و اسلامی آمریکایی را تحویل مردم دهد. از جمله کارهایی که در این دوره از حکومت پهلوی برای تخریب چهره اسلام صورت گرفت،می توان به پخش فیلم های مستهجن و کاملا غیر اخلاقی از رسانه های عمومی، ترویج سبک زندگی غربی، برگزاری آزاد پارتی های شبانه و شب نشینی های غیر اخلاقی، بی قیدی شخص شاه و خانواده ی دربار نسبت به امور دینی و مذهبی بالاخص حجاب و.... را نام برد که تشریح هر کدام از آنها کتاب مستقلی می طلبد. شاه بیشتر سعی داشت تا سلطنتی با اسلامی آمریکایی بسازد و هر روز سعی می کرد تا پایه های سلطنت خود را تقویت کند. از جمله این کارها می توان به تغییر تقویم هجری شمسی به تقویم شاهنشاهی، برگزاری جشن های پرهزینه مانند جشن دوهزار و پانصد ساله و... اشاره کرد.
اما به تعبیر قیصر امین پور:
ناگهان نوری از شرق تابید
خون خورشبد
آتشی در شفق زد
مردی از شرق برخاست
آسمان را ورق زد
آری... با طلوع خمینی، جلال و جبروت شاه به افول نزدیک می شد.
 امام از ابتدای شروع انقلاب، اسلام را محور اداره ی امور قرار داد و بر همین اساس قانون اساسی بر اساس قرآن و قوانین اسلامی نوشته شد و چهره ی کشور رنگ اسلام به خود گرفت، زنان چادر به سر کردند، مساجد رونق گرفتند، عزاداری ها با شور و شعور بیشتری انجام گرفت و همه ی این ها مرهون وجود مردی بود که خود را خدمتگزار مردم می دانست.... و جنگ شروع شد، امام ایستاد و ملت هم چون کوه پشت امام ایستادند و پس از هشت سال نبرد قهرمانانه، اجازه ندادند که حتی یک وجب از خاک وطن به یغما برود...
اما به ناگاه امام به دیدار معبود شتافت و امت داغدار مردی شدند که بزرگترین انقلاب قرن را رقم زده بود... اما جانشین روح الله، با منش روح اللهی اش به جهانیان اعلام کرد که «راه ما راه امام است» و بدین سان اجازه تخطی از قانون اسلام را به هیچ کس نداد و با لحن قاطع با قانون شکنان و هنجار شکنان برخورد کرد... 
و اکنون 23 سال است که ملت به خود می بالد که رهبری چون سید علی دارد....

یکی از مسائلی که ممکن است ذهن ها را درگیر و مشغول به خود سازد، این است که آیت الله خامنه ای چگونه به رهبری رسیدند؟ زیرا در زمان رحلت بنیانگذار کبیر انقلاب، یکی از شروط گزینش رهبری، دارا بودن شرط مرجعیت بود. حال آنکه در آن زمان آیت الله خامنه ای به درجه ی مرجعیت نرسیده بودند.....

  ادامه مطلب...

برچسب‌ها: امام خامنه ای | انقلاب | امام خمینی