🇮🇷سحا نامه🇮🇷

اندک اندک به سالگرد روزی که پا به این کره ی خاکی نهادید، نزدیک می شویم.

نیمه شعبان یادآور طراوت انگیز یک میلاد پر از شور و سرور است. میلادی که مولودش صدها سال است که در پس پرده ی غیبت منتظز اراده و همت یکایک ماست  .

اماما! در مظلومیت چه بی همتایی! حال و روز بعضی از ما شده شبیه شیعیان زمان امام موسی کاظم(علیه السلام)! همان ها که بر امام حسین(علیه السلام) اشک می ریختند و بر سر و سینه می زدند و امام زمانشان در غربت زندان به سر می برد.

به راستی اگر کربلا در کربلا بماند و عاشورا در اندیشه و کردارمان تا ظهور و تشکیل دولت کریمه ی مهدوی امتداد نیابد، راه را خطا رفته ایم.

مقتدای محبوب من! از ما خواسته ای تا به حق عمه ات زینب کبری(سلام الله علیها) برای تعجیل در فرج و ظهورت دعا کنیم. به راستی چه سرّی دارد این شیرزن پر افتخار علوی! و به راستی کدام خواهر تا این حد برای برادرش فداکاری می کند؟ و مگر جز این است که زینب پیش از آن که خواهر امام باشد، پیرو و جان نثار امام زمانش بود...

ای سید ما، ای مولای ما! یاری مان ده و رهنمایمان باش تا با بصیرتی عمارگونه، پیرو زمان شناسی برای شما و نایب بر حقتان باشیم و آن گونه راه بپیماییم که مورد رضایت باری تعالی باشد ان شاء الله...