ادامه 3
5. اون "جامهاي لبريز از شراب" هم نکته جالبي بود. نميدونم دقت کرديد يا نه، در بسيار از قسمت هاش، وقتي که همه "جامها رو لبريز از شراب" ميکنند، معمولا بعضي افراد تو ليوانشون آب پرتقال يا چيزي شبيه به اينه. (البته خرده نميگيرم، تقصير از اينه که شما رنگ شراب و آب ميوه رو از هم تميز نميديد!) و باز هم ميرسيم به همون نکته اساسي، کسي که واقعا اعتقاد قلبي داشته باشه اينجا هم که مياد اگه همه جمعشون رو لبريز از شراب کنن، اون جامش رو لبريز از آب ميوه ميکنه! و اين يعني "اعتقاد"
ختم کلام، زندانياي که خلاف نکنه هنر نکرده، کسي که آزاده و در راه درست قدم برميداره آفرين داره. که اصلا فلسفه ماه رمضان و روزه همينه، همه نوع خوراکي هست و من به خواست خودم به خاطر عهدي که با خدا دارم نميخورم. (هر چند شما تو همون هم انقدر شل شکم هستيد که ميگيد همه رستورانها بسته باشند، کسي هم اگه اصلا دلش نميخواد روز بگيره حق نداره جلوي ما چيزي بخوره، چون اصولا ما آدمهاي شل شکم، شل تنبان، شل ايمان، و کلا شل همه چي هستيم. بايد يکي سفت اين کش ايمان ما رو گره بزنه وگرنه به آني لباسمون از تن ميافته و اون زشتي به اعتقاد مون بر همه هويدا ميشه!)
اميدوارم شهامت اين و رو داشته باشيد که نظر من رو درج کنيد.