سلام و سپاس از نظرتون. اولا طلاکاري و استفاده از جواهرات متعدد و زيادي که هيچ فايده اي جز غلبه ي جلوه مادي بر معنوي حرم داره، چيزي جز تجملات محسوب نميشه. دوما مگه احترام ائمه به طلا و جواهراته؟؟ا رزش ائمه براي ما بالاتر از هر چيزيه که تو زمين و آسمون وجود داره. احترام به ائمه اين نيست که هرچندوقت يکبار يه قسمت ديگه از حرمشون رو طلاکاري و آيينه کاري کنيم. احترام به ائمه در درجه ي اول عمل به دستورات اونهاست که يکي از بزگرترين سفارش هاي ائمه به ما کمک به محرومين و فقراست سوما هرکسي نذري داره، بايد انجامش بده، ولي يکم عاقلانه فکر کنيم. زدن چلچراغ هاي رنگ و وارنگ که در روشنايي حرم مطهر هم تاثير زيادي نداره و آيينه کاري هاي تجمل گرايانه، ضروري تره يا کمک به فقرا؟ اصلا حالا کاري به ضرورتش هم نداشته باشيم، مثلا اگه امام رضا زنده بود کدوم کار براش اولويت داشت؟ آيينه کاري خونه اش يا کمک به به نيازمندان؟؟ ممکنه يه جوون هم با عشق وعلاقه و جون ودل براي امام حسين قمه بزنه ولي آيا امام حسين از اين کارش راضيه؟من ميگم درسته که اين کارها از جون و دل براي امام رضا انجام ميشه اما آيا واقعا امام رضا هم از اين کار جون و دلي ما راضيه؟ بله. کليت بحث که صددرصد اشکال نداره. من ميگم در عين اين که مردم ما به اين مسائل توجه ميکنن، به وجوهات شرعي و کمک به فقرا هم بيشتر توجه کنن. به نظرم کمک به فقرا از کمک براي طلاکاري حرم ائمه واجب تره چون خود ائمه اينطوري هم راضي ترن. البته با وسعت دادن و ايجاد صحن هاي جديد هم صددرصد موافقم. ولي به نظرم حرم نبايد تجملاتي بشه. من ميگم نبايد کاري کنيم که جلوه ي مادي حرم بر جلوه ي معنويش غلبه پيدا کنه. بايد کاري رو انجام بديم که خود ائمه راضي باشن، نه کاري که باعث رضايت قلبي خودمون ميشه