🇮🇷سحا نامه🇮🇷

متاسفانه ما ملتی هستیم که اکثر مواقع مصداق ضرب المثل"نه به آن شوری شور نه به این بی نمکی" می شویم.

در مسائل مختلف،

چه مسائل دینی مانند حجاب و پوشش

و چه مسائل ورزشی مثل دفاع افراطی از از یک تیم

و چه مسائل سیاسی مثل طرفداری و تابعیت محض از یک جریان خاص که روی سخنم در خصوص مسائل سیاسی است.

وقتی دکتر روحانی در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد، یک موج سراسر امید در کشور ایجاد شد.

ولی متاسفانه گاهی این امید تا حد زیادی رو به افراط گذاشت که جملک های "روحانی مچکریم" از آن دسته است.

امروز خیلی از آنهایی که جملک روحانی مچکریم می نوشتند و یا حتی می خوانند، در ذهن و زبان هایشان می گویند، خب پس چرا چیزها ارزان نشد؟؟

چرا اشتغال ایجاد نشد؟؟

چرا؟

چرا؟

و اینجاست که معنای افراط و تفریط مشخص می شود.

من به آن دسته از عزیزانی که می گویند ما هنوز تغییری را مشاهده نکرده ایم، باید بگویم،

دوست عزیز، اداره ی یک مدرسه را در نظر بگیرید:

اداره دانش آموزان، سر و کله زدن با معلمان، گفتگو با والدین، تعامل با اداره و....

حالا به نظر شما اداره ی یک کشور چقدر می تواند دشوار باشد.

مشکلات به حول و قوه الهی حل خواهد شد، ولی احتیاج به زمان دارد.

یک شبه که نمی شود یارانه ها را کرد نفری صدهزار تومان و همه اجناس پنجاه درصد ارزان شوند.

اندکی صبر باید کرد.

پس سعی کنیم در رفتارمان هم اعتدال و میانه روی را رعایت کنیم.